Życzenia Wielkanocne

Z okazji Świąt Zmartwychwstania Chrystusa Pana składamy wszystkim naszym parafianom oraz ich gościom gorące i szczere życzenia, aby Chrystus Zmartwychwstały był zawsze naszą siłą, naszą nadzieją, naszą miłością i naszym życiem. Niech ta moc, płynąca z Jego Zmartwychwstałego Serca rozpala nasze codzienne życie, obejmuje wszystkie troski rodzinne, pomaga w pracy zawodowej i tak prowadzi, abyśmy w każdej chwili naszego życia i w każdym działaniu czuli i ufali, że Bóg jeden jest naszym prawdziwym życiem, gdyż jest Bogiem żywych. Niech te święta, tak właśnie przeżywane pomogą na nowo odkryć, że Bóg jest zawsze z nami.

 

Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego

Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego

Okres Zmartwychwstania Pańskiego zaczyna wczesna niedzielna msza św. tzw. rezurekcja
O północy lub o świcie we wszystkich kościołach odprawia się tzw. Rezurekcję, czyli Mszę św. o Zmartwychwstaniu Pańskim. Przed Mszą św. kapłan udaje się do Grobu Chrystusa, odprawia krótki obrzęd rezurekcyjny, bierze Najświętszy Sakrament i rusza procesja dookoła kościoła ze śpiewem pieśni: „Wesoły nam dzień dziś nastał”. Procesja obchodzi kościół trzy razy wokoło. Na czele procesji niesiony jest krzyż z zawieszoną na ramionach stułą koloru czerwonego oraz figura zmartwychwstałego Chrystusa i paschał. Za nimi zaś cała służba liturgiczna, kapłani wraz z parafianami i gośćmi.

Wielka Sobota – Wigilia Paschalna

Wigilia Paschalna, w której uczestniczyliśmy, stanowi centralny moment celebracji naszej wiary. Dzisiaj bowiem dopełnia się wszystko to, co rozważaliśmy
i przeżywaliśmy w Wielki Czwartek i Wielki Piątek.
Już w pierwszych wiekach chrześcijaństwa przygotowanie do święta Zmartwychwstania koncentrowało się wokół czuwania na modlitwach, śpiewach i słuchaniu Słowa Bożego.W tę właśnie noc, w której Chrystus zmartwychwstał, dokonują się ogromne tajemnice naszej wiary. Jeszcze wtedy, gdy pierwsi nasi rodacy otrzymywali chrzest święty, była to wspólna rocznica chrztu świętego dla wszystkich dorosłych. W noc Wigilii Paschalnej przyjmowało się chrzest. Stąd właśnie znamy datę chrztu Mieszka I: 14 kwietnia 966 roku, bo to była noc Zmartwychwstania Pańskiego.
Dzisiejsza liturgia, była drogą wiodącą w kierunku fundamentów chrześcijaństwa – do Chrystusa, który jako pierwszy przeszedł ze śmierci do życia; do Chrystusa, który jest światłem wiodącym ku życiu w chwale; do Chrystusa, który na chrzcie świętym dał nam nowe życie, a w Eucharystii jest dla na nieustannie źródłem tego nowego życia.
Liturgia składała się z następujących części: na początku odbył się obrzęd światła. Na zewnątrz nastąpi poświęcenie ognia, od którego zostanie zapalony paschał – świeca symbolizująca Chrystusa zmartwychwstałego.
Następnie w nastroju radości przeszliśmy  do liturgii słowa Bożego, podczas której rozważaliśmy wielkie dzieła, jakich Bóg dokonuje w dziejach ludzkości.
W odpowiedzi na słowo Boże, przejęci pragnieniem, aby i nasze życie włączyło się w wielkie plany Boże i służyło ich wypełnieniu, odnowiliśmy przyrzeczenia złożone niegdyś na naszym chrzcie. Zakończyliśmy czuwanie udziałem w liturgii Eucharystii, przyjmując Komunię świętą, łączącą nas ostatecznie ze zmartwychwstałym Jezusem Chrystusem. Potem wyszliśmy na zewnątrz, by ogłosić światu: „Chrystus zmartwychwstał – prawdziwie zmartwychwstał”.

I w ten oto sposób otaczająca nas dotąd ciemność znika bez śladu. Nasze czuwanie, które do tej chwili upływało we mroku, w nastroju powagi, staje się pełne radości, bo Chrystus, którego powtórnego przyjścia w chwale oczekiwaliśmy, jest wśród nas obecny. Jego światło prowadzi nas ku niebieskiej ojczyźnie – jak słup ognisty prowadził Izraelitów w ich wędrówce do Ziemi Obiecanej.

Poświęcenie pokarmu

W naszej Bazylice od rana święcone są pokarmy.
Na krótkiej fotorelacji możemy ujrzeć jak wielu parafian i gości było obecnym na poświęceniu pokarmu o godz. 11.

Wielki Piątek

Wielki Piątek

Treścią dnia dzisiejszego jest Męka i Śmierć Chrystusa na krzyżu, przez którą dokonało się nasze zbawienie i odkupienie. Dzisiaj w jedyny dzień całego roku, w Kościołach na całym świecie nie jest sprawowana Eucharystia.
Nabożeństwo wielkopiątkowe rozpoczyna się procesją wejścia w milczeniu, następnie celebrans będzie modlił się leżąc krzyżem. W tym czasie, klęcząc, będziemy trwali w modlitewnym skupieniu.
Zaraz po tym ma miejsce liturgia słowa, w której centralne miejsce zajmuje opis Męki Pańskiej według św. Jana.
Po homilii następuje modlitwa wiernych, w której staramy się nie zapomnieć o nikim, bo wszystkich „obmyła Krew przelana na krzyżu”.
Po Modlitwie wiernych nastąpi druga część liturgii adoracja Krzyża. Najpierw zostanie uroczyście wniesiony zasłonięty Krzyż, który będzie stopniowo odsłaniany, i który wspólnie będziemy adorować.
Ostatnią częścią dzisiejszej Liturgii będzie Komunia eucharystyczna, a na zakończenie Najświętszy Sakrament procesyjnie przeniesiemy do Grobu Pańskiego, przy którym będziemy trwać w modlitewnej zadumie aż do poranka zmartwychwstania.

Mękę i Śmierć Zbawiciela świat zapowiadali prorocy starego Przymierza, pośród których szczególnie obrazowo i przejmująco brzmią słowa proroka Izajasza. To miłość do każdego z nas zaprowadziła Chrystusa na Krzyż. Przez swoją Śmierć stał się On sprawcą wiecznego zbawienia dla wszystkich, którzy Go słuchają. Jezus z miłości poniósł nasze grzechy na drzewo krzyża, co oczyma wiary ujrzymy w opisie Męki według św. Jana. Po słowach “I skłoniwszy głowę wyzionął ducha” wszyscy przyklękniemy, zachowując chwilę milczenia, na znak czci dla Chrystusa, który umiłował nas aż do śmierci.

Modlitwa powszechna Wielkiego Piątku szczególnie uroczysta wyrasta ze starożytnej tradycji modlitwy rzymskiej. Najpierw prezbiter (diakon) poda intencję, której będziemy się modlić, po czym przez chwilę wszyscy zachowamy modlitewną ciszę. Następnie przewodniczący naszemu zgromadzeniu prezbiter zbierze wszystkie nasze intencje w uroczystej modlitwie, którą zakończymy wspólną aklamacją “Amen”. Włączmy się te pełne ufności błagania Kościoła przez modlitewną ciszę i wspólne „Amen”, które stanie się potwierdzeniem naszych próśb.

Druga część Liturgii Męki Pańskiej to adoracja Krzyża. Będziemy uwielbiać drzewo, na którym zawisło nasze zbawienie – nasz Pan, Jezus Chrystus. Zawsze winniśmy się chlubić Krzyżem naszego Pana, na którym Jezus złożył Ofiarę odkupienia. Przez zewnętrzne gesty i w głębokim skupieniu oddajmy więc cześć Krzyżowi, zwróćmy ku niemu nasz wzrok, nasze myśli, uczucia i pragnienia.

Przed Komunią świętą
Za chwilę w Komunii świętej zostaniemy umocnieni Ciałem Chrystusa. Z niezachwianą wiarą i miłością przyjmijmy ten niebieski pokarm, który nas najpełniej jednoczy ze Zbawicielem.

Najświętszy Sakrament zostanie teraz przeniesiony do Grobu. Adorując tam Chrystusa będziemy rozważać Jego Mękę i śmierć krzyżową, która stała się dla nas źródłem odkupienia i pojednania. Trwajmy tam w dziękczynieniu i uwielbieniu za Jego bezgraniczną miłość, która zawiodła Go dla nas na drzewo krzyża.