Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski – obchody 3 maja

Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski - obchody 3 maja

Każdego roku 3 maja wierni w kościele katolickim w Polsce obchodzą uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, nawiązującą do obrony Jasnej Góry w 1655 r., ślubów Jana Kazimierza – oddania królestwa opiece Matki Bożej, oraz do uchwalenia Konstytucji 3 Maja.

Święto ukazuje wiarę narodu polskiego, jakiej Polacy doświadczali i doświadczają za pośrednictwem Maryi. Jej kult jako Królowej Polski jest bardzo stary- „Bogurodzica”, najstarsza polska pieśń religijna, przez wieki pełniła rolę narodowego hymnu.

W czasie najazdu szwedzkiego, 1 kwietnia 1656 r. przed cudownym wizerunkiem Matki Bożej Łaskawej król Jan Kazimierz złożył uroczyste Śluby, w których m.in. zobowiązywał się szerzyć cześć Maryi, wystarać się u papieża o pozwolenie na obchodzenie Jej święta jako Królowej Korony Polskiej, a także zająć się losem chłopów i zaprowadzić w państwie sprawiedliwość społeczną.

Szczególne związanie kultu Maryi, Królowej Korony Polskiej, z Jasną Górą nastąpiło 8 września 1717 r. Dokonano wówczas koronacji jasnogórskiego obrazu, co uznano za koronację Maryi na Królową Polski.

Po uzyskaniu niepodległości przez Polskę biskupi zwrócili się do Stolicy Apostolskiej z prośbą rozszerzenia tego święta na cały kraj. Jako datę zaproponowano dzień 3 maja, na pamiątkę Konstytucji, która realizowała część ślubowań króla Jana Kazimierza. Święto zatwierdzone zostało oficjalnie w 1920 r. przez papieża Benedykta XV.

26 sierpnia 1956 r. w uroczystość Matki Boskiej Częstochowskiej w obecności miliona wiernych  Jasnogórskie Śluby Narodu  złożył uroczyście na Jasnej Górze Episkopat Polski. 10 lat później, 3 maja 1966 r.  odbyły się tam centralne uroczystości milenijne chrztu Polski. Dokonano wówczas aktu zawierzenia Matce Bożej i powierzenia narodu polskiego Jej opiece na kolejne 1000 lat.

 

W  niedzielę 3 maja została odprawiona uroczysta Msza Święta w naszej Bazylice w intencji naszej Ojczyzny, przewodniczył jej Ks. kan. dr Dariusz Kujawa. Po eucharystii złożono kwiaty pod pomnikiem Św. Jana Pawła II, a następnie poczty sztandarowe, delegacje i wszyscy uczestnicy udali się  na skwer Izabeli Branickiej, gdzie przy pomniku Niepodległości Polski odbyła się oficjalna część obchodów 224. rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja.

„… NIECH SIĘ NIE LĘKA ZBLIŻYĆ DO MNIE ŻADNA DUSZA, CHOCIAŻBY GRZECHY JEJ BYŁY JAKO SZKARŁAT …”

jezu-ufam-tobieW najbliższą Niedzielę 12.04 po raz kolejny będziemy mogli doświadczyć niezwykłej Łaski, jaką Bóg dał ludziom na czasy obecne – Święta Bożego Miłosierdzia.

Pan Jezus żądał ogłoszenia Święta Miłosierdzia Bożego w pierwszą niedzielę po Wielkanocy. Powiedział:

„Pragnę, aby święto Miłosierdzia było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia mojego, która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii św., dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar; w dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski; niech się nie lęka zbliżyć do mnie żadna dusza, chociażby grzechy jej były jako szkarłat.”

Przygotowaniem do jak najpełniejszego przeżycia tego Święta oraz pomocą w większym otwarciu się na Boże Miłosierdzie jest Nowenna do Miłosierdzia Bożego.

Nowennę tę napisała s. Faustyna pod dyktando – jak mówiła – samego Pana Jezusa, który polecił odmawiać ją przede wszystkim od Wielkiego Piątku do Niedzieli Przewodniej – Święta Miłosierdzia Bożego. „Pragnę – mówił do niej Pan Jezus – abyś przez te dziewięć dni sprowadzała dusze do zdroju mojego miłosierdzia, by zaczerpnęły siły, ochłody i wszelkiej łaski, jakiej potrzebują na trudy życia, a szczególnie w śmierci godzinie. W każdym dniu przyprowadzisz do serca mego odmienną grupę dusz i zanurzysz je w tym morzu miłosierdzia mojego. A ja te wszystkie dusze wprowadzę w dom Ojca Mojego. Czynić to będziesz w tym życiu i przyszłym. I nie odmówię żadnej duszy niczego, którą wprowadzisz do źródła miłosierdzia mojego. W każdym dniu prosić będziesz Ojca mojego przez gorzką mękę moją o łaski dla tych dusz” (Dz. 1209).

Dokładny tekst Nowenny oraz szersze informacje na temat Święta Bożego Miłosierdzia można znaleźć pod adresem: http://jezuufamtobie.pl/milosiedzie/klucz-do-serca-boga/swieto-bozego-milosierdzia/.

W Święto Miłosierdzia Bożego wierni mogą uzyskać odpust zupełny (odpuszczenie wszystkich grzechów i kar) oraz cząstkowy pod następującymi warunkami:

„Udziela się odpustu zupełnego na zwykłych warunkach (spowiedź sakramentalna, komunia eucharystyczna, modlitwa w intencjach papieskich) wiernemu, który w II Niedzielę Wielkanocną, czyli Miłosierdzia Bożego, w jakimkolwiek kościele lub kaplicy, z sercem całkowicie wolnym od wszelkiego przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, choćby powszedniego, weźmie udział w pobożnych praktykach spełnianych ku czci Bożego Miłosierdzia albo przynajmniej odmówi przed Najświętszym Sakramentem Eucharystii, wystawionym publicznie lub ukrytym w tabernakulum, modlitwę «Ojcze nasz» i Credo, dodając pobożne wezwanie do Pana Jezusa Miłosiernego (np. «Jezu Miłosierny, ufam Tobie»).”
„Udziela się odpustu cząstkowego wiernemu, który – przynajmniej z sercem skruszonym – skieruje do Pana Jezusa Miłosiernego jedno z prawnie zatwierdzonych pobożnych wezwań.”

W przypadku gdy z ważnych powodów wierny nie może uczestniczyć w Niedzielę Bożego Miłosierdzia w Eucharystii warunki dotyczące odpustów są następujące:

„Ponadto marynarze, którzy wykonują swoje obowiązki na niezmierzonych obszarach mórz; niezliczeni bracia, których tragedie wojenne, wydarzenia polityczne, uciążliwe warunki naturalne i inne podobne przyczyny zmusiły do opuszczenia rodzinnej ziemi; chorzy i ich opiekunowie oraz ci wszyscy, którzy z uzasadnionej przyczyny nie mogą opuścić domów lub wykonują pilnie potrzebne zadania dla dobra społeczności, mogą uzyskać odpust zupełny w Niedzielę Miłosierdzia Bożego, jeśli wyrzekając się całkowicie jakiegokolwiek grzechu, jak to zostało powiedziane powyżej, i z zamiarem spełnienia – gdy tylko będzie to możliwe – trzech zwykłych warunków, odmówią przed świętym wizerunkiem naszego Pana Jezusa Miłosiernego modlitwę «Ojcze nasz» i Credo, dodając pobożne wezwanie do Pana Jezusa Miłosiernego (np. «Jezu Miłosierny, ufam Tobie»).”
„Gdyby nawet to nie było możliwe, tego samego dnia będą mogli uzyskać odpust zupełny ci, którzy duchowo zjednoczą się z wiernymi, spełniającymi w zwyczajny sposób przepisane praktyki w celu otrzymania odpustu, i ofiarują Miłosiernemu Bogu modlitwę, a wraz z nią cierpienia spowodowane chorobą i trudy swojego życia, podejmując zarazem postanowienie, że spełnią oni trzy przepisane warunki uzyskania odpustu zupełnego, gdy tylko będzie to możliwe.”

 

Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego

Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego

Wielkanoc nazywamy Niedzielą Zmartwychwstania Pańskiego, bo nasz Pan Jezus Chrystus zmartwychwstał w niedzielę. Słowo „Wielkanoc” (czyli wielka noc) wskazuje natomiast na fakt, że cud zmartwychwstania dokonał się nad ranem, o świcie. Na pamiątkę tego najważniejszego cudu wczesnym rankiem w Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego odbywa się uroczysta procesja z Najświętszym Sakramentem. Obrzędy liturgii zaczynają się przy Grobie Pańskim. Stamtąd kapłan wynosi Najświętszy Sakrament i w procesji niesie go trzy razy wokół kościoła dla podkreślenia tajemnicy, że ten sam Chrystus, który tego dnia zmartwychwstał, jest z nami w Najświętszym Sakramencie. Wszystko odbywa się przy triumfalnym biciu dzwonów, z udziałem wszystkich zgromadzonych, którzy śpiewają pieśni o zmartwychwstaniu Pana Jezusa. W procesji niesione są chorągwie, feretrony i symbole zmartwychwstałego Chrystusa, tj. Figura Zmartwychwstałego i Paschał, dzieci natomiast sypią kwiatki przed Najświętszym Sakramentem.

 

 

Wielka Sobota – Wigilia Paschalna

Wielka Sobota - Wigilia Paschalna

Wigilia Paschalna rozpoczyna uroczysty obchód Wielkiej Nocy -Paschy naszego Pana, Jego przejścia ze śmierci do życia. Tę Noc rozświetla Zmartwychwstały Chrystus, Słońce sprawiedliwości, Pan Życia i śmierci. Oto Dobra Nowina dla nas „Chrystus Pan Zmartwychwstał, śmierć została pokonana. Gdzież jest o śmierci Twoje zwycięstwo” – wołamy za św. Pawłem.

Pochylając się nad Księgą życia – Pismem Św. dziś przywołujemy historię zbawiania ludzkości; historię, w którą wkroczył Bóg, by ocalić człowieka od śmierci. Stajemy się nijako naocznymi świadkami paschy – przyjścia Pana, wielkich dzieł, jakich On dokonał na przestrzeni czasu. Rozważamy dziś wiele aspektów owego przyjścia:

  • przez wody Morza Czerwonego i wodę Chrztu;
  • ze śmierci do życia;
  • z ciemności do światła;
  • z upadku do życia chwały.

Wypełnieniem wydarzenia paschalnego, jego punktem kulminacyjnym jest Tajemnica Męki, Śmierci i Zmartwychwstania naszego Pan, Jezusa Chrystusa.

Przebogata jest treść całej dzisiejszej Liturgii obfitującej w symbole życia: światła, słowa, wody i uczty. Znaki te stanowią również główną treść kolejnych części liturgii:

  • Liturgii Światła, podczas której zostaje poświęcony Paschał symbolizujący Chrystusa, wiekuistą światłość świata, który zapalony zostaje wniesiony do świątyni.
  • Liturgii Słowa z uroczystym Alleluja.
  • Liturgia chrzcielna z poświęceniem wody i odnowieniem przyrzeczeń chrzcielnych
  • Liturgii Eucharystycznej.

Niech obchód Liturgii Wielkiej Soboty będzie dla nas doświadczeniem Boga żywego, który jest, który był, i który przychodzi.

 

 

Poświęcenie pokarmu

W Wielką Sobotę o pełnych godzinach mieliśmy szansę poświęcić pokarm. Jak będzie widać poniżej wielu parafian, jak i zapewne gości brało udział w tymże obrzędzie.