Aktualności

Okres Zmartwychwstania Pańskiego zaczyna wczesna niedzielna msza św. tzw. rezurekcja
O północy lub o świcie we wszystkich kościołach odprawia się tzw. Rezurekcję, czyli Mszę św. o Zmartwychwstaniu Pańskim. Przed Mszą św. kapłan udaje się do Grobu Chrystusa, odprawia krótki obrzęd rezurekcyjny, bierze Najświętszy Sakrament i rusza procesja dookoła kościoła ze śpiewem pieśni: „Wesoły nam dzień dziś nastał”. Procesja obchodzi kościół trzy razy wokoło. Na czele procesji niesiony jest krzyż z zawieszoną na ramionach stułą koloru czerwonego oraz figura zmartwychwstałego Chrystusa i paschał. Za nimi zaś cała służba liturgiczna, kapłani wraz z parafianami i gośćmi.

Treścią dnia dzisiejszego jest Męka i Śmierć Chrystusa na krzyżu, przez którą dokonało się nasze zbawienie i odkupienie. Dzisiaj w jedyny dzień całego roku, w Kościołach na całym świecie nie jest sprawowana Eucharystia.
Nabożeństwo wielkopiątkowe rozpoczyna się procesją wejścia w milczeniu, następnie celebrans będzie modlił się leżąc krzyżem. W tym czasie, klęcząc, będziemy trwali w modlitewnym skupieniu.
Zaraz po tym ma miejsce liturgia słowa, w której centralne miejsce zajmuje opis Męki Pańskiej według św. Jana.
Po homilii następuje modlitwa wiernych, w której staramy się nie zapomnieć o nikim, bo wszystkich „obmyła Krew przelana na krzyżu”.
Po Modlitwie wiernych nastąpi druga część liturgii adoracja Krzyża. Najpierw zostanie uroczyście wniesiony zasłonięty Krzyż, który będzie stopniowo odsłaniany, i który wspólnie będziemy adorować.
Ostatnią częścią dzisiejszej Liturgii będzie Komunia eucharystyczna, a na zakończenie Najświętszy Sakrament procesyjnie przeniesiemy do Grobu Pańskiego, przy którym będziemy trwać w modlitewnej zadumie aż do poranka zmartwychwstania.

Mękę i Śmierć Zbawiciela świat zapowiadali prorocy starego Przymierza, pośród których szczególnie obrazowo i przejmująco brzmią słowa proroka Izajasza. To miłość do każdego z nas zaprowadziła Chrystusa na Krzyż. Przez swoją Śmierć stał się On sprawcą wiecznego zbawienia dla wszystkich, którzy Go słuchają. Jezus z miłości poniósł nasze grzechy na drzewo krzyża, co oczyma wiary ujrzymy w opisie Męki według św. Jana. Po słowach “I skłoniwszy głowę wyzionął ducha” wszyscy przyklękniemy, zachowując chwilę milczenia, na znak czci dla Chrystusa, który umiłował nas aż do śmierci.

Modlitwa powszechna Wielkiego Piątku szczególnie uroczysta wyrasta ze starożytnej tradycji modlitwy rzymskiej. Najpierw prezbiter (diakon) poda intencję, której będziemy się modlić, po czym przez chwilę wszyscy zachowamy modlitewną ciszę. Następnie przewodniczący naszemu zgromadzeniu prezbiter zbierze wszystkie nasze intencje w uroczystej modlitwie, którą zakończymy wspólną aklamacją “Amen”. Włączmy się te pełne ufności błagania Kościoła przez modlitewną ciszę i wspólne „Amen”, które stanie się potwierdzeniem naszych próśb.

Druga część Liturgii Męki Pańskiej to adoracja Krzyża. Będziemy uwielbiać drzewo, na którym zawisło nasze zbawienie – nasz Pan, Jezus Chrystus. Zawsze winniśmy się chlubić Krzyżem naszego Pana, na którym Jezus złożył Ofiarę odkupienia. Przez zewnętrzne gesty i w głębokim skupieniu oddajmy więc cześć Krzyżowi, zwróćmy ku niemu nasz wzrok, nasze myśli, uczucia i pragnienia.

Przed Komunią świętą
Za chwilę w Komunii świętej zostaniemy umocnieni Ciałem Chrystusa. Z niezachwianą wiarą i miłością przyjmijmy ten niebieski pokarm, który nas najpełniej jednoczy ze Zbawicielem.

Najświętszy Sakrament zostanie teraz przeniesiony do Grobu. Adorując tam Chrystusa będziemy rozważać Jego Mękę i śmierć krzyżową, która stała się dla nas źródłem odkupienia i pojednania. Trwajmy tam w dziękczynieniu i uwielbieniu za Jego bezgraniczną miłość, która zawiodła Go dla nas na drzewo krzyża.

Dobiegł końca Wielki Post – okres przygotowania do Wielkanocy. Wchodzimy w samo centrum tajemnic naszej wiary: w tajemnicę Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Wielki Czwartek z Wieczerzą Pańską, Wielki Piątek i Wigilia Paschalna – to trzy kolejne etapy świętowania największej Tajemnicy naszej wiary: tajemnicy Paschy Chrystusa. Obrzędy, w których będziemy uczestniczyć, mają nam tę tajemnicę uobecnić.

Dziś w Wielki Czwartek sięgniemy do samego źródła, z którego wywodzi się Msza Święta – do Ostatniej Wieczerzy. Właśnie wówczas Jezus Chrystus, w obliczu czekającej Go męki, w nocy, w której miał być wydany, ustanowił Sakrament Ciała i Krwi Swojej.

Podczas dzisiejszej liturgii na znak radości i wdzięczności, odśpiewamy uroczyście hymn Chwała na wysokości Bogu, który był opuszczany przez cały okres Wielkiego Postu. Odezwą się również wszystkie dzwony, aby podkreślić podniosły charakter tej chwili.

Po liturgii pozostanie puste tabernakulum, aby nam uprzytomnić, że Jezus pojmany po Ostatniej Wieczerzy został odłączony od swoich bliskich i wydane w ręce wrogów. W memencie Ostatniej Wieczerzy Jezus już przeżywał swoją śmierć i rozpoczęło się Jego przejście do zmartwychwstania. Ta Pascha Bożego Syna przyniosła nam zbawienie, bo odchodząc do Ojca, Jezus pozostał z nami w Tajemnicy swojego Ciała i Krwi – w Najświętszym Sakramencie. Podzielił się z nami życiem, które za nas ofiarował.

Po Mszy Świętej, podczas adoracji Najświętszego Sakramentu w ciemnicy, każdy z nas może rozważyć ostatnie polecenie, jakie zostawił uczniom Jezus przed wejściem do Ogrodu Oliwnego: „Miłujcie się wzajemnie tak, jak Ja was umiłowałem”.